
Πολλές
είναι οι απόψεις που έχουν προταθεί κατά καιρούς για την προέλευση του εθνικού
ονόματός μας. Διάφοροι μελετητές συσχετίζουν τους «Έλληνες» με τους «Σελλούς»,
λέγοντας ότι και οι δυο λέξεις παράγονται από τη ρίζα Σελ* (μερικές φορές το
αρχικό Σ μιας λέξης τρέπεται στην αρχαία ελληνική σε δασεία, και πράγματι
«Έλλην», «Ελλάς», είναι λέξεις δασυνόμενες). Οι Σελλοί ή Ελλοί ήταν οι κάτοικοι
της αρχαίας Δωδώνης του Ολύμπου, θεωρούνταν εκφραστές της θείας βούλησης και
ήταν υποχρεωμένοι να ζουν ασκητικά. Βέβαια, ο λεξικογράφος του 5ου μ.Χ. αιώνα
Ησύχιος δεν έχει και την πιο κολακευτική γνώμη για τους Σελλούς. Τους
χαρακτηρίζει «ρυπαρούς», επειδή δεν έπλεναν τα πόδια τους και σχεδόν
«βάρβαρους», αφού κοιμόντουσαν στο έδαφος.
Άλλοι,
πάλι, βρίσκουν μέσα στη λέξη «Ελλάς» και τη ρίζα Σελ* και τη λέξη «λάας». Η
ρίζα Σελ* λένε ότι υποδηλώνει το φως, το λαμπερό, και από εδώ
παράγονται οι λέξεις Σελήνη, Σέλας. Όσο για τη λέξη «λάας», αυτή σημαίνει στα
ομηρικά Ελληνικά λίθος, πέτρα. Μπορούμε λοιπόν να σκεφτούμε ότι
αν η λέξη «Ελλάς» προέρχεται από το συσχετισμό της ρίζας Σελ* και της λέξης
«λάας», τότε σημαίνει λαμπερή πέτρα… και οι «Έλληνες» είναι οι κάτοικοι
της λαμπερής πέτρας. Βέβαια, σύμφωνα με την εγκυκλοπαίδεια Πάπυρος-Λαρούς-Μπριτάνικα,
η ρίζα Σελ* σχετίζεται με αντίστοιχη ιλλυρική ρίζα με τη σημασία τού ιερουργός.
Επομένως «Έλληνες» μπορεί να είναι οι κάτοικοι της ιερής πέτρας.
Διαβάστε
τη συνέχεια του άρθρου πατώντας εδώ http://teachingreek.blogspot.gr/2006/07/blog-post_26.html
Δεν υπάρχουν σχόλια:
Δημοσίευση σχολίου