Οδοιπορικό στα… άδυτα της ‘Χρυσής Αυγής’!

 Γράφει ο Μάνος Σταυριανός 

Αποφάσισα να επισκεφτώ  τα γραφεία του κόμματος της Χρυσής Αυγής, όχι ως πολιτικός συντάκτης αλλά ως μαχόμενος ρεπόρτερ ή ερευνητής αν θέλετε!

Έτσι ένα όμορφο απόγευμα πήγα στο σταθμό Λαρίσης όπου είναι τα κεντρικά του κόμματος και περίμενα καρτερικά στην ουρά με την επίδειξη της αστυνομικής ταυτότητας να μπω μέσα, έπειτα από δέκα λεπτά έφτασε η σειρά μου. Εκεί αντικρίζω δυο σωματώδεις κυρίους που ευγενικά μου λένε να περιμένω να πάρουν έγκριση.

Μου έκανε εντύπωση όλος αυτός ο κόσμος ήταν πάνω από διακόσια άτομα, και όταν ρώτησα εάν επρόκειτο για κάποια σπουδαία επίσκεψη από το κόμμα, μου απάντησαν όχι, είναι μια συνηθισμένη μέρα με κάποιες ομιλίες στελεχών.

Κατά τη διάρκεια της αναμονής παρατήρησα πολλές στοίβες από κούτες με τρόφιμα, κλινοσκεπάσματα, ρούχα και παιχνίδια, προσφορές των μελών προς διάθεση όπως μου είπαν, αυστηρά σε Έλληνες πολίτες που έχουν ανάγκη.

Επιτέλους με δέχονται να ανεβώ, ευγενικά μου λένε ότι μπορώ να παρακολουθήσω τις ομιλίες μαζί με δυο συναδέλφους από Ιταλία και Βραζιλία, χωρίς όμως τη χρήση φωτογραφικής μηχανής και κασετόφωνου, επειδή αυτό το απαγορεύει το κόμμα. Προσπαθώ να τους εξηγήσω ότι εμείς οι δημοσιογράφοι απλά κάνουμε τη δουλειά μας, αλλά ήταν ανένδοτοι!

Σεβαστό!

Γύρισα όλο το κτίριο μέχρι ν’ αρχίσει η συζήτηση, στον πρώτο όροφο, ήταν η γραμματεία για τα μέλη, αλλά και διάφορα ερωτηματολόγια με καταγραφή παραπόνων – προβλημάτων από τα οποία λαμβάνουν γνώση οι βουλευτές της Χ.Α.

Σε ένα άλλο κομμάτι ήταν η βιβλιοθήκη και η εφημερίδα του κόμματος (που παρεμπιπτόντως δεν ήταν τόσο εμετική όπως κάποια άρθρα που διάβασα πρόσφατα στον Τύπο).

Έφτασε η ώρα για την ομιλία, το κοινό περιμένει εναγωνίως τον ‘συναγωνιστή’ όπου θα τους εξηγήσει με απλό τρόπο τι μέλλει γενέσθαι από την πρόσφατη ψήφιση του φορολογικού νομοσχεδίου, τους έχει καθηλώσει με την τοποθέτησή του χωρίς ακρότητες και ύβρεις προς την τριτοκομματική  κυβέρνηση -προφανώς  τα της κυβέρνησης Τσολακογλου που ακούμε κατά κόρον από διάφορα κόμματα, είναι μόνο για το επίπεδο του ‘Ναού της Δημοκρατίας’ και όχι για μας τους λαϊκούς.

Λοιπόν επειδή κάποιοι θα με ρωτήσουν αν είδα λάβαρα, ναζιστικούς χαιρετισμούς, σβάστικες…

Ειλικρινά; Όχι!

Αν και έψαχνα να δω κάτι παρεμφερές, δεν είδα.

Φωτογραφίες φυσικά είδα, το σήμα της Χ.Α. ήταν παντού –αν και δεν είναι η σβάστικα.

Αλλά είδα και κάτι άλλο, που μου έκανε εντύπωση και ομολογώ ότι είχα χρόνια να δω: είδα παλμό, πολύ κόσμο κάθε ηλικίας και ειδικά νεολαία. Κι εδώ θα πρέπει να σταθούμε διότι δεν ξέρω αν είναι κόμμα ή κίνημα, ή ό,τι άλλο θέλετε να χαρακτηρίσετε την Χ.Α. Μπορώ όμως να σχολιάσω ότι συνήθως ένα κόμμα χωρίς τη νεολαία δεν υφίσταται. Και το συγκεκριμένο έχει νεολαία και μάλιστα με πολύ μεγάλο ρεύμα.

Αν είναι αυτό ανησυχητικό; Για μας τους υπόλοιπους πολίτες ή για τους πολιτικούς; Ο χρόνος θα δείξει.

Έτσι, ολοκληρώθηκε η πρώτη μου επαφή με το φαινόμενο Χρυσή Αυγή, κλείνοντας ένα νέο ραντεβού με τους αρμόδιους του κόμματος για περαιτέρω  ρεπορτάζ με αποκλειστικές συνεντεύξεις και φωτογραφίες.

Θα επανέλθουμε λοιπόν μέσα από το 'Rhodes Times' με περισσότερο υλικό από τα …άδυτα της Χρυσής Αυγής.