Πασόκ: Τελειώσαμε και μείναμε μονάχοι…

Άλλος μπαίνει κι άλλος βγαίνει από το άλλοτε ισχυρό κόμμα εξουσίας, το Πασόκ που τον τελευταίο καιρό τα ποσοστά του έχουν πάρει την κατιούσα (στελέχη του λένε ότι ίσως να βρίσκεται και κάτω από το… θλιβερό 5%)

Ωστόσο οι τελευταίες εξελίξεις με τον Κώστα Σκανδαλίδη να ‘επαναπατρίζεται’ -εν μέσω κλίματος συγκίνησης- την ώρα που αρκετά ιστορικά στελέχη έχουν ήδη κουνήσει το μαντήλι στο Κίνημα και άλλα ετοιμάζονται ήδη, αποδεικνύουν την κατάντια του κόμματος και των στελεχών του.

Είναι τραγελαφικό το πώς μπορεί να καταντήσει ένα πολιτικό κόμμα που τόσα χρόνια κυριάρχησε στην πολιτική σκηνή μιας χώρας, ανέδειξε πολλά πολιτικά πρόσωπα (ικανά και η) και τώρα σχεδόν εκλιπαρεί τα άλλα κόμματα της συγκυβέρνησης για να παραμείνει όσο αντέξει στην εξουσία, να στηρίξει την τρικομματική κυβέρνηση ώστε να μην κινδυνεύσει η συνοχή της.

Σε αυτή την πολιτική ‘κατάντια’ που κανένα ιστορικό κόμμα, σε καμία χώρα με δημοκρατικές ρίζες δεν την αξίζει, έφτασε το Πασόκ που σήμερα δεν μπορεί να μιλάει πια από θέση ισχύος.

Η ιλαροτραγωδία του Κώστα Σκανδαλίδη, οι αποχωρήσεις και οι επαναπατρισμοί δεν θυμίζουν τίποτε από το Πασόκ που είχαμε συνηθίσει.

‘Τώρα προέχει η κυβερνητική συνοχή’ έλεγε στέλεχος του κόμματος –αφού τίποτε άλλο δεν έχε μείνει πια σε αυτό το Κίνημα.

Από την μία στελέχη που ακόμη βρίσκονται σε θέσεις εξουσίας, πρέπει να κάνουν μια προσπάθεια να συνειδητοποιήσουν την... πολιτική κατάντια του κόμματός τους και να πάψουν να συμπεριφέρονται όπως σε άλλες δεκαετίες, διότι είναι αξιοθρήνητοι.

Και από την άλλη, μπορεί να λέγεται ότι γίνονται ‘ζυμώσεις’ για την κεντροαριστερά που θα αποτελείται από ανθρώπους που είτε ήταν, είτε βρίσκονται, είτε ανήκουν στον φιλοπασοκικό χώρο, αλλά η κατάσταση της ‘μεταπασοκικής’ εποχής… δύσκολα διαμορφώνεται.

Η κομματοκρατία άλλων δεκαετιών έχει χάσει πια το ‘χρώμα’ της μακριά από ιδεολογίες και βερμπαλισμούς του δήθεν σοσιαλιστικού ιδεώδους.

Δύσκολα θα ξαναγεννηθεί το Πασόκ. Γι’ αυτό αγωνίζεται με νύχια και με δόντια για να κρατηθεί όσο αντέξει στην εξουσία, να στριμωχτεί σε όποια γωνιά ασφαλείας μπορεί και να κουρνιάσει για λίγη ησυχία.

Τώρα, όλα αυτά όμως τελείωσαν. Η Ελλάδα βρίσκεται σε μια νέα εποχή, υπό το βάρος της ανεργίας, της ύφεσης, των μνημονίων, του βρώμικου και ωμού εκβιασμού των τοκογλύφων, της φτώχειας, της οργής και της ανεκτικότητας που έφτασε στα όριά της. Οι Έλληνες θα αλλάξουν σελίδα και θα βρουν ένα διέξοδο με τον ένα ή τον άλλο τρόπο.

Και όλα αυτά τα περί ιδεολογικών προσεγγίσεων, κεντροαριστεράς, σοσιαλδημοκρατίας, φιλελευθερισμού και κουραφέξαλα δεν μπορούν να απαντήσουν στα προβλήματα της σημερινής κοινωνίας.

Ο ίδιος ο λαός θα αποβάλλει όλα αυτά τα στοιχεία που αποδείχθηκαν κίβδηλα, τα συστήματα που τον χρησιμοποίησαν, τον πρόδωσαν, τον εξαθλίωσαν. Θα βρει τη νέα του έκφραση και τα πιστεύω του για τη νέα εποχή.

Και ίσως, τα μέχρι σήμερα συνηθισμένα πολιτικά κόμματα να μην περιλαμβάνονται σε αυτή την επιλογή που θα κάνει ο λαός.

Edward R. Murrow