Σενάρια για ‘Καλλικράτη και στην Εκκλησία’ με ‘Νησιωτική Αρχιεπισκοπή’;

Ήταν μόλις πριν από δύο περίπου χρόνια που το σχέδιο ‘Καλλικράτης’  το οποίο περιελάμβανε συνενώσεις δήμων, κοινοτήτων και νομαρχιών, απασχόλησε την τοπική αυτοδιοίκηση.

Σήμερα, και παρά το γεγονός ότι ενώ προχώρησε η νέα μεταρρύθμιση δεν κατάφερε να υλοποιήσει τους στόχους της στην πράξη για πολλούς λόγους, τα σενάρια για ενδεχόμενη συνένωση Περιφερειών σε επίπεδο Εκκλησίας, επανέρχονται.

Οι πληροφορίες που διαρρέουν από εκκλησιαστικούς αλλά και πολιτικούς κύκλους, αναφέρουν ότι με δεδομένη την οικονομική κρίση στην Ελλάδα και την δημιουργηθείσα κατάσταση στην Εκκλησία, ίσως οι ‘συνενώσεις’ να βοηθήσουν περισσότερο στην επίλυση σειράς προβλημάτων –και χρηματοδοτήσεων.

Τα σενάρια που είχαν δει το φως της δημοσιότητας περί ενδεχόμενης δημιουργίας Νησιωτικής 'Αρχιεπισκοπής' η οποία θα μπορούσε να προκύψει από συνένωση μεγάλων νησιωτικών Περιφερειών όπως η περίπτωση στο Νότιο Αιγαίο (το οποίο στον χάρτη της αυτοδιοίκησης είναι πλέον γεγονός και περιλαμβάνει τις Κυκλάδες και τα Δωδεκάνησα) δεν έχουν εγκαταλειφθεί. Άλλωστε, οι νεώτερες εξελίξεις αναφέρουν ότι επίκειται αλλαγή στον εκλογικό χάρτη με την προώθηση του νέου εκλογικού νόμου που περιλαμβάνει μείωση των εκλογικών περιφερειών από 56 σε 37 που θα έχει ως συνέπεια, τα Δωδεκάνησα και οι Κυκλάδες να ενοποιηθούν σε μια ενιαία εκλογική περιφέρεια, με 9 βουλευτικές έδρες – 5 της Δωδεκανήσου και 4 των Κυκλάδων, που με την απογραφή του 2011 κερδίζει μία έδρα. Αυτό σημαίνει, αν βέβαια υλοποιηθεί, ότι στα Δωδεκάνησα και τις Κυκλάδες τα κόμματα θα κατέρχονται στις εκλογικές αναμετρήσεις με ενιαία ψηφοδέλτια.

Με βάση αυτή την προοπτική, ίσως οι αλλαγές να ευνοούν και την ενοποίηση ενοριών που είτε έχουν οικονομικά προβλήματα, είτε λειτουργικά προβλήματα λόγω έλλειψης κληρικών αφού οι χειροτονίες μειώθηκαν και η οικονομική κρίση έχει χτυπήσει την Εκκλησία.

Ωστόσο, η ενοποίηση σε επίπεδο νησιωτικό με την προοπτική δημιουργίας ‘Νησιωτικής Αρχιεπισκοπής’ είναι κάτι διαφορετικό.

Παρά το γεγονός ότι οι Κυκλάδες υπάγονται στην Εκκλησία της Ελλάδος και τα Δωδεκάνησα στο Οικουμενικό Πατριαρχείο Κωνσταντινουπόλεως, τίποτε δεν αποκλείεται.

Το Φανάρι έχει επανειλημμένως διαψεύσει τέτοιου είδους σχεδιασμούς και δημοσιεύματα αλλά οι εκκλησιαστικοί κύκλοι γνωρίζουν ότι κατά βάθος επιθυμεί αυτό το ενδεχόμενο εδώ πολλά χρόνια.

Ιστορικά, μερίδα από τις λεγόμενες ‘Νέες Χώρες’ μπορούν να επανέλθουν στην περιοχή ευθύνης του και να προκύψει μια συνένωση από τις Μητροπόλεις των Δωδεκανήσων μαζί με της Χίου, Λέσβου και Σάμου που θα εκλέγουν έναν Αρχιεπίσκοπο.

Πριν από δύο περίπου χρόνια, τα σενάρια είχαν αρχίσει να… ‘φουντώνουν’ με αφορμή το γεγονός ότι οι Ιεράρχες που ανήκουν στον Οικουμενικό Θρόνο, παρακολουθούσαν με ιδιαίτερη ανησυχία τις εξελίξεις σε ό,τι αφορά την διαδοχή του Πατριάρχη με την χορήγηση Τουρκικής υπηκοότητας κ.λπ.

Σήμερα, η διαδοχή παραμένει ένα ζήτημα, δεδομένου ότι δεν πήραν την υπηκοότητα όλοι οι ιεράρχες των Μητροπόλεων και Αυτοκέφαλων Εκκλησιών που υπάγονται στον Οικουμενικό Θρόνο. Κάποιοι δέχτηκαν τις εξελίξεις με ανακούφιση, κάποιοι αρνήθηκαν, όλοι προβληματίστηκαν αλλά το θέμα παραμένει ανοιχτό όσο και αν κάποιοι ήθελαν να το αποσιωπήσουν.

Εν πάσι περιπτώσει, το σίγουρο είναι ότι η Εκκλησία στην χώρα μας –τόσο η Εκκλησία της Ελλάδας όσο και το Πατριαρχείο- βρίσκονται μεσούσης της κρίσης και ενώπιον σοβαρών προκλήσεων για το μέλλον τους το οποίο πρέπει να εξετάσουν.

Βέβαια, υπάρχουν και οι φόβοι. Οι εκκλησιαστικοί κύκλοι δεν βλέπουν με καλό μάτι τέτοιες εξελίξεις και δεν θέλουν σε καμία περίπτωση να αλλάξουν τα πράγματα.

‘Το ενδεχόμενο Καλλικράτη και στην Εκκλησία θα σήμαινε μια σειρά από αρνητικές εξελίξεις για το μέλλον της’ έλεγε εκκλησιαστική πηγή ενώ θεωρείται πολύ δύσκολο να γίνουν εύκολα συγχωνεύσεις ενοριών και Μητροπόλεων σε νησιωτικό επίπεδο, λόγω του υπάρχοντος σχήματος και νησιωτικού χαρακτήρα.

‘Οι ιεράρχες της Εκκλησίας της Ελλάδος δεν είναι θετικοί σε τέτοια ενδεχόμενα. Από την άλλη, το Φανάρι έχει ήδη πολλά ανοιχτά μέτωπα και δεν θέλει να ανοίξει τώρα, εν μέσω κρίσης κι άλλα’ ανέφερε άλλη εκκλησιαστική πηγή.

Σε κάθε περίπτωση, όλες οι παράμετροι πρέπει να εξεταστούν με προσοχή ώστε οι όποιες κινήσεις ή σχεδιασμοί προκύψουν, να είναι προς όφελος της Εκκλησίας και της κοινωνίας αφού η μία δεν θα πάψει να είναι ‘σώμα της άλλης’ στην ελληνική πραγματικότητα.

Πέγκυ Ντόκου